Bardzo ciekawą pozycję udało mi się zdobyć i dołączyć do zbioru, a nawet bym zasugerował, że jedną z ciekawszych. Temat dotyczy ciągle aktualnego tematu, a mianowicie pomocy uciekinierom czy uchodźcom po tzw. Praskiej Wiośnie. Treść stempla “Wzlot balonu dla pomocy uciekinierom z CSSR”. Treść na kartce to “Szwajcarscy piloci balonowi pomagają Czechosłowakom”. Z daty stempla – 22.10.1968 – można przypuszczać, że właśnie o tą pomoc chodzi. W jednym z katalogów aukcyjnych jest taki wpis i to chodzi chyba o ten lot:
Epizod dotyczy operacji “Dunaj” i przynosi bardzo niechlubną kartę w dziejach naszego państwa. Nie będę długo się rozpisywał na temat agresji państw Układu Warszawskiego na Czechosłowację, ale wspomnę tylko, że takie państwa jak: ZSRR, Polska, Węgry, NRD i Bułgaria dokonali inwazji w nocy 20 sierpnia na 21 sierpnia 1968 roku.
Interwencja wywołała protesty ze strony rządów Jugosławii, Rumunii i Chin oraz ze strony zachodnioeuropejskich partii komunistycznych. Rumunia. Szwajcaria i Jugosławia udzieliły bezpośredniego wsparcia rządowi Czechosłowacji, w tym także uchodźcom.
Ubolewam nad tym, że Polska, która ma tak długie, liczne i bolesne doświadczenia przebywania pod okupacją innych narodów, sama stała się agresorem.
Chciałem tu przedstawić jeszcze jedną sytuację, a mianowicie samospalenia jako dramatyczne protesty. Jako rodzaj samobójstwa to grzech ciężki przeciwko przykazaniu Nie zabijaj. Kłóci mi się to przykazanie z pewnymi przykładami.
Najczęściej tacy ludzie wybierają miejsce, gdzie ich tragedia będzie zauważona. Siedzibę władz, przez które czują się represjonowani czy stadion pełen ludzi. Zdesperowani wysyłają wcześniej listy - do bliskich, do urzędników - czasem dzwonią do dziennikarzy. Robią to, bo są zmęczeni daremną walka o swoje prawa, w imię wiary lub pokoju, by poruszyć sumienia, w najostrzejszy sposób pokazać, że cierpią i mają już dość. Decydują się na najbardziej dramatyczną z możliwych form protestu. Polewają się benzyną i zapalają zapałkę. Rodzaj demonstracyjnego samobójstwa, polegający zazwyczaj na oblaniu się przez samobójcę łatwopalnym płynem i podpaleniu, rzadziej polega na skoku do lawy lub stopionej stali. Często jest to forma radykalnego protestu, zwłaszcza o charakterze politycznym, postrzegana dość kontrowersyjnie. Niektóre systemy filozoficzne czy religijne dopuszczają jednak samospalenie jako poświęcenie się w imię wyższego celu - np. dobrowolnego spalenia na stosie wdowy po śmierci męża w ramach ceremonii sati w Indiach.
Dwa samospalenia Jan Palach i Jan Zajíc, który w pozostawionym liście pisze tak – „zdecydowałem się, że pobudzę Waszą świadomość jako Pochodnia nr 2. Nie robię tego po to, aby ktoś mnie opłakiwał, ani by być sławnym, czy dlatego, że zwariowałem. Zdecydowałem się na ten czyn po to, żebyście się poważnie zmobilizowali do działania i nie pozwolili sobą pomiatać kilku dyktatorom! Pamiętajcie: „Jeśli ktoś ma głowę pod wodą, to już wszystko jedno jak nisko” (...) Niech moja pochodnia oświetla drogę do wolnej i szczęśliwej Czechosłowacji. (...) Tylko w ten sposób będę żył dalej.”
Czynu tego dokonali w 1969 roku w proteście przeciwko agresji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację.
Po 1989 r. do powszechnej świadomości - zarówno Polaków, jak i Czechów - wszedł czyn Ryszarda Siwca, który 8 września 1968 r., na znak protestu przeciw inwazji na Czechosłowację, podpalił się na oczach dyplomatów, kierownictwa PZPR i 100 tys. gapiów w czasie obchodów dożynek na Stadionie Dziesięciolecia. Przed samospaleniem rozrzucił w tłum ulotki protestacyjne, a gdy płonął, krzyczał głośno ''protestuję'' i nie pozwalał zbliżać się do siebie osobom, które próbowały go ugasić. To wydarzenie zostało przemilczane we wszystkich oficjalnych mediach. Bezpośrednim świadkom SB wmawiała, że Ryszard Siwiec był chory psychicznie. Przechwycono też nagraną przez niego taśmę z apelem do narodu o opamiętanie oraz list pożegnalny do żony, który pisał już w pociągu jadąc do Warszawy.
Te samobójcze śmierci przez samospalenie wstrząsnęło sumieniami świata. Myślę, że każdy będzie miał tutaj swoje odrębne zdanie.
To Pan Bóg najlepiej zna motywy naszego postępowania, oraz to, czy czyn był w pełni świadomy, czy nie. Nie do nas należy osąd człowieka, zostaje on w rękach Pana Boga. Nie można mówić, że ktoś, kto odebrał sobie życie, został potępiony.
Wracając tematem do pomocy uchodźcom, w naszym kraju opinia jest podzielona i dobrze, na tym właśnie polega demokracja, by usiadły różne ugrupowania i wspólnie doszły do wspólnego konsensusu pozytywnego dla dobra i bezpieczeństwa kraju. Moim zdaniem przy tak wysoko rozwiniętej technice wywiadowczej, komputerowej, obserwacyjnej przyjęcie uchodźców stwarzających zagrożenie sprowadza się do zera. A uchodźców trzeba przyjąć, myśmy potrzebowali pomocy i nikt nam nie odmówił i nie wiadomo czy jeszcze nie będziemy jej potrzebowali, a wtedy też się inne kraje od nas odwrócą.
Jeszcze kilka lat temu nikt, by nie uwierzył w to, że ziemie Europy zostaną zalane przez islam. Część z tych ludzi to uciekinierzy przed wojną, im trzeba naprawdę pomóc, tak jak nam pomagano, a są możliwości rozeznania. Ale większa część to podejrzewam gigantyczna zaplanowana inwazja, a na tę inwazję idą czyjeś miliardy dolarów. I to jest jeden ze znaków czasów ostatecznych. Podejrzewam, że w tym przypadku ta wielka imigracja służy ku temu by zniszczyć Kościół i chrześcijaństwo. Nikt tego nie zrobi skuteczniej niż muzułmanie i nie muszą tu walczyć mieczem, lecz zadepczą nas demograficznie, zaleją nas swoimi ludżmi, bo Europejczyków ubywa, a muzułmanie się mnożą wszędzie, w całej Europie.
W okresie II wojny światowej ziemie Polski stały się terenem migracji na ogromną skalę. Polakow przyjmowały takie kraje jak:
- AFRYKA WSCHODNIA, RODEZJA i AFRYKA POŁUDNIOWA. Uchodźców rozlokowano w Kenii (Mekindu, Manira, Nyali, Rongai), Ugandzie (Koja, Masindi) i Tanganice (Tengeru, Ifunda, Kidugala, Kigoma, Kondoa, Morogoro). Największym skupiskiem polonijnym było Tengeru – 4 tysiące.
- AUSTRIA.
- BELGIA I HOLANDIA.
- BLISKI WSCHÓD. Uchodźców rozlokowano w Palestynie i Libanie.
- BRAZYLIA.
- BUŁGARIA.
- CHINY.
- CZECHOSŁOWACJA.
- DANIA.
- EGIPT.
- FRANCJA.
- INDIE.
- IRAN.
- JUGOSŁAWIA.
- KANADA.
- LIBAN.
- MEKSYK.
- NORWEGIA.
- NOWA ZELANDIA.
- PÓŁWYSEP IBERYJSKI. Uchodźców rozlokowano w Hiszpanii i Portugalii.
- RUMUNIA.
- SZWAJCARIA.
- SZWECJA.
- TURCJA.
- URUGWAJ.
- USA.
- WĘGRY.
- WIELKA BRYTANIA.
- WŁOCHY.
W chwili obecnej, w przypadku agresji na nasz kraj obawiam się, że nawet Węgry nam nie pomogą.
Dużo większe zagrożenie dla życia i zdrowia stwarzają pijani kierowcy. To są potencjalni mordercy i zamachowcy. Statystyki roczne mówią o tysiącach zabitych i rannych, o tysiącach tych, którzy jeszcze nie spowodowali zagrożenia a zostali przez odpowiednie organy złapani, a o wielu tysiącach, którzy jeszcze nie zostali namierzeni, a jeżdżą pod wpływem tego się nie podaje.
Terroryzm i to jeszcze w dużo groźniejszym stanie niż pokazałem poniżej na etykietach zapałczanych można na co dzień oglądać, przeżywać na ulicach miast i wsi.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Bardzo lubię przypowieść o miłościwym Samarytaninie. Pan Jezus uczy w tej przypowieści, że każdy człowiek ma wybór i w określonej sytuacji może różnie się zachować. Można wybrać postawę nienawiści i czynić jak zbójcy, można być obojętnym jak kapłan i lewita, a można również wybrać miłość i dobro jak Samarytanin. Naturalnie tylko ostatnia postawa jest godna naśladowania i będzie nagrodzona na Sądzie Ostatecznym, bo przecież wszyscy ludzie zasługują na wsparcie, współczucie i pomoc.
 |
 |
 |
 |
Wrócę do szwajcarskiej poczty balonowej. Sport balonowy w Szwajcarii jest bardzo popularny i jest jednym z prężniejszych państw w Europie, gdzie można często zobaczyć sunące majestatycznie po niebie balony.
To właśnie stąd w swój rekordowy lot balonem dookoła świata wystartował Bertrand Piccard razem z Brytyjczykiem Brianem Jones w dniu 21 marca 1999 r. Pokonał wówczas trasę ponad 45.000 km co zajęło mu 19 dni, 21 godzin i 55 minut. Ten lot mam opisany w rozdziale „Ciekawostki” w artykule „Dookoła świata”.
Bardzo ciekawa jest również legenda o powstaniu Szwajcarii. Miał w tym swój udział legendarny Wilhelm Tell. Tytuł kartki, którą zdobyłem do zbioru dla tego właśnie artykułu brzmi „Przysiega na Rütli”. Jest to stara legenda o powstaniu Szwajcarii.
A dodatkiem z historii Czech jest poniższa kartka.
Książę Krok z córkami. Krok to mityczna postać czeskiej historii, sędzia lub książę czeskiego plemienia, ojciec księżniczki Libuše i jej sióstr Kazi i Tety. Legenda o Kroko i jego córkach wyjaśnia, skąd pochodzili pierwsi czescy książęta i jak powstała Praga. Po śmierci praojca Čecha wśród ludu zapanował wielki smutek. Na jego następcę wybrali księcia Kroko. Rezydował w zamku zwanym Budeč. Potrafił rozmawiać z bogami i mądrze osądzać spory swojego plemienia. Miał trzy córki – Kazi, Tetę i najmłodszą Libuše.
Kazi potrafił uzdrawiać ludzi, Teta znała się na magii, a Libussa potrafiła przepowiadać przyszłość – boską. Książę Krok kazał wybudować nową gród obronny, do którego później się przeniósł – Wyszehrad.
