Na początku tego projektu (przygotowań), na jesieni 1933 r., pod przewodnictwem komitetu naukowego mianowanego przez Prezydenta – prezesa Grosvenor, robione było wszystko co możliwe by wyprodukować najlepsze urządzenie i wyposażenie do zbierania naukowych informacji w stratosferze. Urządzenia miały być rozmiarów laboratoryjnych, by zapewnić największą osiągalną dokładność. To znaczyło że niektóre z nich byłyby ciężkie i nieporęczne.
NAJWIĘKSZY BALON WSZECHCZASÓW
Żeby zamieścić te wszystkie urządzenia w gondoli, konieczne było stworzenie gondoli największej, jaka kiedykolwiek się wzbiła w powietrze.

Wreszcie, stało się jasne, że aby podnieść tą wielką gondolę wraz z ciężkim ładunkiem do stratosfery, konieczne jest stworzenie olbrzymiego balonu. Po konsultacji ekspertów ze zdolnościami w tak wielkich konstrukcjach, dano kontrakt na budowę największego balonu wszechczasów. Balon, który gdy się w pełni wypełni, zawierać będzie 3 mln. sześcienne stóp gazu.

Potrzeba było 5 miesięcy by zaprojektować ten gigantyczny balon, a także 2/3 akra impregnowanego gumą materiału wytworzonego z zszytej bawełny. Podczas budowy balonu, zaczęła się praca nad gondolą, kula z DOWMETAL, lżejszy niż aluminium; a także w zaciszu warsztatów i laboratoriów od Nowego Jorku do Kalifornii wytwarzano specjalnie zaprojektowane urządzenia.

Tymczasem ustalono miejsce dla bazy lotu balonu do stratosfery – płd. Dakota. Trzy argumenty wpłynęły na ten wybór: ten punkt był wystarczająco daleko na zachód by pozwolić dryfować balonowi nawet 700 czy 800 mil w kierunku wschodnim i wciąż możliwość opadnięcia na ziemię, na stosunkowo płaskim, niezalesionym regionie; prognozy pogody w tym regionie zapowiadały się na  letnią pogodę do latania; teren był chroniony od przyziemnych wiatrów.


Wcześniej  w czerwcu ustalono miejsce bazy w głębokiej, otoczonej klifami, naturalnej „misce”, 12 mil na południe od miasta Rapid. Szybko to miasto zdobyło nazwę „Stratocamp”.

4

PRACOWNICY NOSILI BUTY Z MATERIAŁU PODCZAS SKŁADANIA BALONU.
Włókno było chronione na wszystkie sposoby podczas napełniania gazem. Wszystkie okna w fabryce były zapieczętowane, tylko powietrze filtrowane było przyjmowane. Wyrzucone buty pracowników są pokazane w oddali . Nie używano żadnego ściegu, szwu podczas składnia 2/3 akrów impregnowanego gumą włókna. Każdy szew został zespolony i wzmocniony taśmą po obu stronach. Szwy zakończonego balonu były mocniejsze  niż łączenie włókien.

5

BALON WYPOZIOMOWANY W TRAKCIE REJSU
po to, by w niektórych urządzeniach trzeba było zakończyć działanie, w niektórych wznowić, zamknąć włazy, a lotnicy musieli wypoziomować lot na wysokości 15 tysięcy stóp. Zewnętrzny spektrograf częściowo się obniżył. Na olinowaniu powyżej balonu była flaga USA i flaga stowarzyszenia National Geographic. Przedmieścia miasta Rapid w płd. Dakocie, siedziby wielu planów lotu, pojawiają się w oddali po prawej.