Modernizowany GORDON-BENNETT - Strona 2

W roku 1983 zainaugurowano oficjalną wersję zawodów w Paryżu. Tym razem zawody organizowano według regulaminu FAI nadając im kolejną numerację  27. Zawodów o Puchar im Gordon Bennetta. W Stanach Zjednoczonych w tym roku zawodów nie rozegrano.

Zawody te w miarę dokładnie opisałem w rozdziale „Przygody Makne” w menu witryny, na stronie „Gordon Bennett 1983" jedna z przygód Pana Stefana Makne.

Rok 1984 - w USA zorganizowano bliźniacze zawody ale pod nową nazwą: ,,MODERN GORDON BENNETT - BALLOON RACE"” i pod tą nazwą będą się odbywały w USA zawody w następnych latach. W Palm Springs w Kalifornii na starcie do zawodów stanęło dziewięć załóg z czterech państw. Znane są przesyłki przewiezione przez załogi niektórych balonów.

W roku 1985 zawody rozgrywano w Palm Springs w dniu 4 maja. Startowało osiem załóg balonowych z czterech państw. Również i tym razem bez załogi polskiej. Znane są przesyłki balonowe.

Rok 1986. Ponownie w Palm Springs spotkanie załóg balonowych. Dnia 3 maja na starcie stanęły załogi czterech państw na sześciu balonach. Organizatorzy i Polonia spodziewali się przyjazdu ekipy polskiej. Byli nawet zgłoszeni zawodnicy Stefan Makne i Hieronim Kosmowski. Przygotowano stempel pokładowy balonu i inne wydawnictwa.

Poniżej stempel okolicznościowy z 1986 roku przystawiony na kartce, gdzie jej przednią część stanowi ilustracja z zawodów Gordon Bennetta z 1909 roku, które odbyły się w Zurychu. Charakterystycznym polskim akcentem tych zawodów było lądowanie w Polsce.
Zwycięzca Edgar W. Mix (USA) oraz Andree Roussel na „gazowcu” „America II” w 35 godzin i 7 minut przebyli odległość 1121,11 km lądując w Ostrołęce w Polsce (na północny wschód od Warszawy).

Druga strona kartki ze stemplem z 1986 roku.

Kilka ujęć ze startu balonów w 1909 roku.

W roku 1987 rozegrano ponownie zawody w Palm Springs w dniu 9 maja, również bez załogi polskiej. Znane są przesyłki poczty balonowej. Już z nazwy imprezy zniknął napis: GORDON BENNETT.

Ogólnie podsumowując powyższe zawody można stwierdzić, że są to zawody jako takie nieuznane przez FAI co nie zmniejsza wartości walorów i przesyłek przewiezionych w czasie tych zawodów.

Międzynarodowa Komisja Balonowa i Międzynarodowa Federacja Lotnicza w czasie konferencji w Paryżu w 1985 roku zajęła stanowisko w sprawie nielegalnej nazwy „Zawody o Puchar Gor­dona Bennetta”.

Pan Jerzy Czerniawski na łamach „Skrzydlatej Polski” nr 198 tak relacjonuje przebieg konferencji z Paryża:

28 i 29 marca br. odbyło się w Paryżu posiedzenie Międzynarodowej Komisji Balonowej (CIA) Międzynarodowej Federacji Lotniczej (FAI). Ze względu na szeroki wachlarz problemów poruszanych w trakcie obrad  ograniczę się do przedstawienia spraw najbardziej interesujących.

Posiedzenie rozpoczęło się uhono­rowaniem minutą ciszy śmierci wybitnego pilota balonowego, Ame­rykanina Bena Abruzzo. który zgi­nął tragicznie w katastrofie samo­lotowej w USA, na początku br. Był członkiem załogi pierwszego udanego lotu balonem przez Atlantyk i dowódcą pierwszego lotu przez Pacyfik. Aktualnie do niego nale­żą absolutne rekordy lotów balonowych, czasowe i odległościowe. Ben Abruzzo za zasługi w sporcie balonowym był odznaczony przez FAI dyplomem Montgolfiera oraz Złotym Medalem przez Kongres USA.

Po krótkiej dyskusji, na początku obrad komisja wystąpiła z wnio­skiem o włączenie sportu balono­wego do  dyscyplin olimpijskich. Do tej pory FAI wytypowała sporty spadochronowy i lotniowy. Sport szybowcowy, w przypadku pozy­tywnej opinii Komisji -Szybowcowej (CIVV). ma również szansę nomi­nacji. Gdyby Komitet Olimpijski, na wniosek FAI, wyraził zgodę to wymienione sporty lotnicze weszły­by w poczet sportów olimpijskich na Olimpiadzie 1992.

Jedną z imprez najbardziej inte­resujących Polskę w br. są nie­wątpliwie 29. Międzynarodowe Za­wody  Balonowe o nagrodę  im. Gor­dona  Bennetta, które odbędą się w dniach 27-30 września 1985 w Genewie w Szwajcarii. Tym bar­dziej że, szwajcarska firma Solco Basel również w tym roku zade­klarowała sfinansowanie startu dwóch polskich załóg w tych zawo­dach. Dr Ernest Iselin, ubiegłorocz­ny i tegoroczny dyrektor tych za­wodów, - poinformował o przygoto­waniach do imprezy. Jedyną zmia­ną w nowym regulaminie jest wy­móg, by przynajmniej jeden z pi­lotów każdej załogi wykazywał się znajomością języka angielskiego. W roku ubiegłym wystąpiły bowiem poważne trudności w łączności ze służbą kontroli ruchu lotniczego.

Komisja dosyć dużo uwagi po­święciła nielegalnemu używaniu w USA nazwy Zawody o Puchar Gor­dona Bennetta. W stanie Kalifor­nia Tom Heinsheimer corocznie od 1979 organizuje zawody pod tą wła­śnie nazwą. FAI, nie może uznać tych zawodów, gdyż są one rozgry­wane niezgodnie z regulaminem, ustanowionym przez Gordona Ben­netta. Dr Ernest Iselin apelował pisemnie do Toma Heinsheimera o zaprzestanie używania tej nazwy, lecz otrzymał odpowiedź negatywną. Tom Heinsheimer twierdzi, iż po­siada zgodę rodziny słynnego Jamesa Gordona Bennetta na używa­nie tej nazwy. Amerykańska Fe­deracja Balonowa (BFA) w celu odciągnięcia pilotów od tych zawo­dów organizuje w tym samym cza­sie w Kalifornii imprezę o nazwie Memorial Trophv Max Anderson i Don Ida, rozgrywaną na zasadach zawodów o nagrodę im. Gordona Bennetta. Komisja wystosowała apel do wszystkich pilotów balonowych by nie brali udziału w zawodach, organizowanych przez, Toma Heins­heimera.

Inną bardzo poważną imprezą, w której został zgłoszony start pol­skiej załogi będą 7. Mistrzostwa Świata Balonów na Ogrzane Po­wietrze w Battle Creck (USA), w terminie 12-21 lipca 1985. Jako pilot proponowany jest Stefan Makne. Mistrzostwa organizacyjnie są już przygotowane. Komisja za­twierdziła regulamin i skład jury. Polska  załoga wystartowałaby na balonie „SP-BZI Tadeusz Kościusz­ko”, który zostanie przekazany Aero­klubowi PRL przez Harveya Hub­bena.

Inne imprezy zaplanowane na lata przyszłe i omawiane w trakcie obrad to:

- 4. Mistrzostwa Świata Balonów Ga­zowych - 8-16 listopada 1966, Phoenix w Arizonie (USA). Przypuszczalny koszt udziału – ok. 500 dolarów USA (2 dwu­osobowe pokoje, wyżywienie i koszt gazu). Dodatkowo należy się liczyć z kosztami transportu. Regulamin będzie zatwierdzony dopiero w przyszłym ro­ku. Przypuszcza się, że będzie to lot na odległość, z wymogiem wykonania kilku zadań;
- 5.  Mistrzostwa Europy Balonów na Ogrzane Powietrze - Stubenberg (Austria) - 13-20 września 1986. Koszt ­ok. 10-12 tysięcy szylingów;
- 6. Mistrzostwa Świata Balonów na Ogrzane Powietrze -, Stubenberg (Austria) - 1987, oparte one będą na doświadczeniach wspomnianych wyżej mistrzostw Europy.
Dość dużo czasu zajęło omówienie standardowych Regulaminów imprez typu mistrzostwa świata lub kontynentu. Projekty zostały opra­cowane przez Podkomisję Sportową. Co do standaryzacji przepisów, naj­więcej obiekcji mieli delegaci Sta­nów Zjednoczonych. Wydaje się, że latanie na balonach w USA rzą­dzi się trochę innymi prawami niż w Europie. Stąd też parę razy w czasie obrad komisji dochodziło do różnic poglądów. Planuje się za­twierdzenie regulaminów standar­dowych na następnym posiedzeniu komisji.

W imieniu. Aeroklubu PRL zgło­siłem kandydaturę Polski do zorga­nizowania 6. Mistrzostw Europy Ba­lonów na Ogrzane Powietrze w Lesznie, w 1988. Muszę przyznać, że nasza propozycja była niemałym zaskoczeniem i spotkała się z przyjaznymi oddźwiękami. Kilku de­legatów,  którzy już byli przy innych okazjach w Lesznie, bardzo pozytywnie wyrażało się o warun­kach rozegrania takiej imprezy. Było także wiele pytań o szczegóły, które jednak będą mogły być opra­cowane dopiero na następne posie­dzenie. Po zakończeniu obrad swoimi doświadczeniami organiza­cyjnymi podzielili się ze mną organizatorzy 4. Mistrzostw Europy w 1984 - delegaci Wielkiej Brytanii. Po szczegółowym przygotowaniu proponowanych mistrzostw w Lesz­nie, będą one mogły być zatwier­dzone w przyszłym roku. 

Japonia zgłosiła propozycję zorganizowania Mistrzostw Świata Ba­lonów na Ogrzane Powietrze w mieście Saga, w 1989. Jednak ze względu na zbyt odległy termin, propozycja będzie rozpatrzona w roku przyszłym. Według delegata Austrii, Jo Starkbauma, miejscowość  Saga i okolice posiadają ko­rzystne warunki do lotów balono­wych. Trudnością jest natomiast nawigacja dla pilotów i kierowców samochodów obsługi, ze względu na japońskie napisy na mapach i tablicach informacyjnych. 

Komisja przyznała Dyplomy Montgolfiera za najlepsze osiągnięcia w sporcie balonowym w 1984:
-  balony gazowe - JOJO MAES (RFN), za wykonanie 51 lotów w czasie łącznym 408 h 58 min. i po­konanie łącznego dystansu 10800 km. Przeciętna dla jednego lotu ­ 211,77 km w czasie 8 h 02 min. Porównajmy to z  naszymi lotami w wyznaczonych strefach balono­wych, gdzie na ogół nie ma możli­wości wykonania lotu dłuższego niż 50 km. Jojo Maes jest pilotem ba­lonowym od ponad 12 lat. W la­tach poprzednich osiągał podobne rezultaty. Wykonał on ponad 600 lotów. Z zawodu jest architektem. Kontrkandydatem był Joe Kittinger z USA, który pokonał po raz pierw­szy samotnie Atlantyk. Ale był już on rok wcześniej odznaczony Dy­plomem Montgolfiera, również za rekordowo długi, solowy lot w USA;
-  balony na ogrzane powietrze­ - JOHN PETREHN (USA). 17-19. stycznia 1984 ustanowił on rekordy świata odległości i czasu przelotu dla balonów typu AX-7, AX-8 i AX-9. W czasie 24 h 11 min 54 s pokonał dystans 851;328 km. W swoim balonie zastosował nowocze­sne rozwiązania technologiczne, m. in. superlekką gondolę i zespół pojemników na gaz z materiałów syntetycznych.

 Obrady zakończyły się wyborem władz komisji na nową kadencję. Nie nastąpiły żadne zmiany. Pre­zydentem został nadal KARL STE­FAN (USA), wiceprezydentami ­
NIGIEL TASKER (Wielka Bryta­nia) i. ERNEST ISELIN (Szwajca­ria), sekretarzem - HANS AKERS­TEDT (Szwecja).

Termin następnych obrad ustalono na 17 i 18 marca 1986 W Paryżu.