Z balonów była prowadzona bezpośrednia transmisja przez sieć internetową i radiową do wybranych odbiorców na całym świecie: placówek naukowych, galerii artystycznych, placówek dyplomatycznych oraz osób prywatnych. Odbiorcami lub obserwatorami transmisji mogło być nawet kilkadziesiąt tysięcy aktywnych odbiorców na wszystkich kontynentach.
Utworzone przez autora misji BALLOON SCI-ART GALLERY nowatorskie projekty naukowo-obywatelskie i akademickie: Varsavianistyka oraz Akademia Wiedzy o Mieście, to wizjonerskie kierunki nauczania, działania naukowe, edukacyjne, kulturowe i społeczne. Inauguracji Akademii Wiedzy o Mieście patronowali i oficjalne wsparli swoim udziałem: Wydział Biologii i Centrum Nowoczesnych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego, Szkoła Główna Handlowa, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Biuro Edukacji m.st. Warszawy oraz reprezentacja miasta Coventry (Wlk. Brytania).
Projekt był całkowicie społeczny, realizowany - jak programy Akademii Wiedzy o Mieście - całkowicie honorowo, bez jakichkolwiek dotacji. Daje to poczucie pełnej niezależności i wolności – takich samych, jak odczucia podczas lotu balonem. EMOCJE ODKRYĆ I EMOCJE SPORTOWE.
CELE MISJI:
- przedstawienie roli informacji obrazowej jako zjawiska przyrodniczego, determinującego ewolucję biologiczną, jej udziału w poznawaniu i interpretacji środowiska przez człowieka;
- wskazanie znaczenia roli przygody naukowej i emocjonalnej w inspirowaniu postaw twórczych;
- promocja integracji nauki i sztuki, jako ściśle powiązanych i współpracujących ze sobą poziomów inteligencji: emocjonalnej (definiującej sztukę) i racjonalnej (związanej z wiedzą i nauką);
- symboliczne pokazania historii podboju atmosfery i Kosmosu jako nowej perspektywy poznania Ziemi, a z drugiej strony - drogi w poznawaniu Wszechświata i ich znaczenia w biologicznej ewolucji człowieka;
- budowania nowatorskiej i nowoczesnej formuły marki Warszawy, jako przestrzeni twórczych obywateli oraz idei Varsavianistyki oraz Akademii Wiedzy o Mieście – jako form kreatywnej realizacji;
- pokazanie potencjału autorskiego projektu Warszawskiego Tryptyku Edukacyjnego – łączenia szkolnej i akademickiej wiedzy bez podziału na przedmioty, ale w powiązaniu z lokalnym środowiskiem. To nowatorska formuła edukacji uczenia zagadnieniowego rozwiązywania problemów w przeciwieństwie do przedmiotowego rozpatrywania zagadnień, które powszechnie funkcjonuje w szkole;
- popularyzacja wiedzy oraz prezentacja przestrzeni fizycznej, geograficznej, kulturowej i społecznej widzianej z perspektyw wielu dziedzin nauki i sztuki na przykładzie Warszawy oraz kolejnych przestrzeni zaproponowanych (zainspirowanych) przez współuczestników wydarzenia;
- zainspirowanie i stworzenie sieci międzynarodowej społeczności chętnej do udziału w projekcie i jego dalszym wspólnym rozwijaniu na przykładzie miast, osiedli i lokalnych miejsc pobytu na całym świecie.
Przelot w kierunku północnym nad samym centrum aż po jego krańce pozwolił pokazać podczas przelotu wiele dotąd nieodkrytych, ciekawych i symbolicznych miejsc nieznanych nawet warszawiakom. A jednocześnie pokazał miasto w nowym wymiarze naukowym, artystycznym i obywatelskim.
Głównym wydarzeniem było przesłanie w czasie rzeczywistym do Internetu serii kilkudziesięciu zdjęć niezwyczajnej Warszawy o szczególnych wartościach artystycznych, naukowych wraz z ich interpretacją tłumaczoną od razu na kilkanaście języków. W ten sposób powstawał na oczach odbiorców niezwykły dokument obrazujący najcenniejsze przyrodnicze, historyczne i kulturowe krajobrazy Warszawy. Mimo wielu języków, w których podane będą komentarze do zdjęć, informacja obrazowa pozostanie i tak najbardziej uniwersalnym językiem.
Obrazy były przesyłane na bieżąco w trakcie lotu balonów przez specjalnie zbudowaną własną sieć radiową nad Warszawą do utworzonego centrum operacyjnego na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego i od razu – bez jakichkolwiek weryfikacji - przekazane do sieci Internetu.
Oznacza to, że obrazy odbierane on-line były dostępne dla wszystkich w jednym momencie na całym świecie. Intencją autora jest, aby były nie tylko biernie odbierane, ale od razu czynnie drukowane i sukcesywnie wywieszane w galeriach artystycznych, laboratoriach instytucji badawczych i uczelni, placówkach dyplomatycznych, salach szkolnych, domach prywatnych, w wielkich miastach i osadach za kręgiem polarnym, oddalonych od cywilizacji stacjach naukowych, w naturze i w przestrzeni publicznej, na wszystkich kontynentach (wzdłuż wiejskich dróg, we wnętrzach kopalni, na statkach lub żaglowcach oceanicznych etc.) tworząc powstającą w jednym momencie wspólną ekspozycję, jednoczącą wszystkich emocjami odkryć. Ekspozycje (setki lokalnych wystaw i prezentacji) powstawałyby w tym samym momencie na całym świecie tworząc unikatową formę wydarzenia. Mimo, że zdjęcia byłyby te same, każda wystawa byłaby indywidualna ze względu na autorską formę ekspozycji i miejsce.
Obrazom emocjonalnej atmosfery miasta naziemnego rejestrowanej na zdjęciach towarzyszyć będą pomiary fizycznej atmosfery ponad miastem.
W czasie przelotu nad Warszawą planowane jest wykonanie i przesłanie również kilkuset pomiarów jakości powietrza (stężenia i składu aerozoli, w tym obecności mikroorganizmów i pyłków roślinnych, rozkładu spektralnego światła, propagacji fal akustycznych) oraz wykonanie dla wybranych obiektów obrazów hiperspektralnych i termalnych. Ich prezentacja i omówienie nastąpi w trakcie jesiennych konferencji.
